Çünkü ölümden daha güçlü olan şey akıl değil sevgidir Büyülü Dağ'da.
Akşam güneşi, bir Haziran akşamı sana ansızın gökyüzünden akan acı dolu bir torba kan gibi görünsün istemiyorsan;
Sevmeyi bileceksin.
Evet, belki de T.S. Eliot'ın dediği gibi Nisan bariz bir şekilde acımasız bir aydır ölü topraktan leylaklar doğuran.
Peki Haziran? Haziran'ın sevimli bir acımasızlığı vardır, akşam güneşinden kan doğuran.
Sevmeyi bilmezsen.
Günlerce akşam güneşlerini kovalayacaksın. Bir toz yığınından farkın olsun diye* rüzgarı kovalayacaksın. Bazı şeyleri, bazı şeylerden daha çok hissetmek için yeşillikler kovalayacaksın. Kalbini bir süre susturmak için gözüne güzel geleni kovalayacaksın. Ekmeğin için parayı, gözlerin için bedenleri, kalbin için ruhları, hep bir şeyleri. Kovaladıkça kovalayacaksın. Hep kendinle karşılaşacaksın. Ama hep, kendinle karşılaşacaksın.
Çünkü aşk sadece kendini sunar ve hiçbir şey almaz kendinden başka.
*Sevgili dostumun güzel şiirine bir gönderme!
